Nederduitsch taalkundig woordenboek. P-R. S

[Roekkoeken]

ROEKKOEKEN, onz. w., gelijkvl, Ik roekkoekte, heb geroekkoekt. Klank nabootsend woord, ont-

[p. 219]

leend van het geluid der duiven: ik roekkoek als een reeuwsche doffer. Six van Chandel.