Nederduitsch taalkundig woordenboek. P-R. S

[Redekavelen]

REDEKAVELEN, onz. w., gelijkvl. Ik redekavelde, heb geredekaveld. Van rede en kavelen. Zie kavelen. Redenen, redeneren: wij hebben daarover reeds geredekaveld. Van hier redekaveling. Oud. heeft redekavelig.