[Raai]
RAAI, bij Kil. raeije, radie, lat. radius, fr. raion, veroud. z.n., vr., der, of van de raai; meerv. raaijen. Straal: en uijt d'ooghen schieten raeijen. Geschier. Van hier is het werkw raaijen, voor stralen gevormd: die op Pactolus strant het goud in d'oogen raeit. Vond.
Auteursrechtvrij