Nederduitsch taalkundig woordenboek. P-R. S

[Pover]

POVER, bijv. naamw., poverder, poverst. Arm, kaal, bij Kil.: een pover huisgezin. Dat is een regte jonker po-

[p. 110]

ver. Het is er pover gesteld. Van hier poverlijk, en povertjes hij is povertjes in de noppen. Van het fr. pauvre, eng. poor ital. povero, sp. pobre, en deze van het lat. pauper.