Nederduitsch taalkundig woordenboek. P-R. S

[Poos]

POOS, z.n., vr., der, of van de poos; meerv. poozen. Verkleinw. poosje. Eigenlijk even hetzelfde als pauze. In het gebruik, eene wijl tijds: na eene lange poos. Vond. Die hunne pooze te roer gestaan hebben. Hooft. Zie pauze.