Nederduitsch taalkundig woordenboek. P-R. S

[Pooijen]

POOIJEN, bedr. w, gelijkvl. Ik pooide, heb gepooid. Veel drinken, zwelgen: hij pooit niets dan rooden wijn. Hij zit den ganschen dag te pooijen. Hij pooide de geheele kan leeg. Van hier pooijer.