Nederduitsch taalkundig woordenboek. P-R. S

[Perzik]

PERZIK, (bij Kil. perse, in zeeland perze) z.n., vr., der of van de perzik; meerv. perziken. Verkleinw. perzikje. Eene welbekende boomvrucht; in 't genot der lekkre perzen. Hooft. Die perzik gaf mijn vader mij. Van hier persico, onveranderd uit het ital. overgenomen, alwaar het eene perzik beteekent, terwijl het bij ons een aftreksel van perzikpitten aanduidt. Zamenstell.: perzikblad, perzikbloemen, perzikbloesem,

[p. 55]

perzikboom, ook wel eens kort af perzik genoemd, en bij Kil. perseboom, perzikkruid, bij Kil. persekruid, meer dan eenerlei kruid, welks bladeren aan die van den perzikboom gelijken, perzikpit, perziksteen, enz.

Perze, perse, perzik, hoogd. pfirsche, pfirsich, neders. paske, eng. peach, fr. peche, ital. pesca, persico, lat. persicum, namelijk malum, is in den oorsprong zoo veel als een perzische appel.