Nederduitsch taalkundig woordenboek. P-R. S

[Paardenklaauw]

PAARDENKLAAUW, z.n., m., des paardenklaauws, of van den paardenklaauw; meerv. paardenklaauwen. Van paarden en klaauw. De klaauw van een paard; ook zeker kruid, anders hoefblad genoemd.