[Overwelven]
OVERWELVEN, (overwulven), bedr. w., gelijkvl. Van het onscheidb. voorz. over en welven: ik overwelfde, heb overwelfd. Met een gewelf overdekken: de gansche kerk is overwelfd. Overwulven die eesten. Keur. d. St. Hoorn. Van hier overwelfsel,
Auteursrechtvrij