Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Overnachten]

OVERNACHTEN, onz. w., gelijkvl. Van het onscheidb. voorz. over en nachten, dat buiten zamenstelling niet in gebruik is: ik overnachtte, heb overnacht.

[p. 794]

Den nacht ergens doorbrengen, vernachten: in eene herberg overnachten. Ik heb daar drie dagen overnacht. Van hier: overnachtig, overnachting.