[Overmits]
OVERMITS, voegw. Van over en mits. Vermits, naardien: overmits zijn vader gestorven was, werd hij bezitter van groote schatten. Oul. werd overmits ook voor midden door gebezigd: overmids ontween slaen. Byb. 1477. Ook voor door. Clar. Spieg.
Auteursrechtvrij