Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Overdoen]

OVERDOEN, bedr. w., onregelm. Van het scheidb. voorz. over en doen: ik deed over, heb overgedaan. Iets aan iemand overlaten, overmaken: iemand eenen koop overdoen. Ook nog eens doen: dat is niet goed gedaan, gij moet het overdoen.