[Overbruggen]
OVERBRUGGEN, bedr. w., gelijkvl. Van het onscheidb. voorz. over en bruggen, dat buiten zamenstell. niet gebruikt wordt: ik overbrugde, heb overbrugt. Eene brug over een water slaan: eene rivier overbruggen. Hooft bezigt het van de schelde.
Auteursrechtvrij