Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Optimmeren]

OPTIMMEREN, bedr. w., gelijkvl. Van het scheidb. voorz. op en timmeren: ik timmerde op, heb opgetimmerd. Op iets timmeren: ik heb er nog eene verdieping opgetimmerd. In de hoogte timmeren, hoog optrekken: hij heeft zijn huis hooger opgetimmerd. Opbouwen: zijn

[p. 755]

huis viel in, maar hij timmerde het weer op. Van hier optimmering.