Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Optassen]

OPTASSEN, bedr. w., gelijkvl. Van het scheidb. voorz.

[p. 754]

op en tassen: ik taste op, heb opgetast. Ophoopen, opstapelen: hooi, hout enz. optassen Bij de dichters veelal figuurl. gebruikt: rijkdommen den vorsten optassen. Oud.