Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Opsmullen]

OPSMULLEN, bedr. w., gelijkvl. Van het scheidb. voorz. op en smullen: ik smulde op, heb opgesmuld. Gulzig opeten: hij smult alles op, wat hem voor den mond komt. Met smullen doorbrengen: zij hebben al hun goed opgesmuld.