Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Opschilderen]

OPSCHILDEREN, bedr. w., gelijkvl. Van het scheidb. voorz. op en schilderen: ik schilderde op, heb opgeschilderd. Op iets schilderen: hij nam een stuk doek en schilderde er een landschap op. Op nieuw schilderen: ik heb

[p. 742]

die kamer wat laten opschilderen. Door schilderen opgebruiken: al de verw is opgeschilderd.