Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Opgeijen]

OPGEIJEN (anderen spellen opgijen), bedr. w., gelijkvl. Van het scheidb. voorz. op en geijen: ik geide op, heb

[p. 709]

ophegeld. Ophijschen: wanneer wij eenige zeilen opgijden. Bog.