Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Opfrisschen]

OPFRISSCHEN, bedr. w., gelijkvl. Van het scheidb. voorz. op en frisschen, dat niet buiten zamenstell. voorkomt: ik frischte op, heb opgefrischt. Nieuwe frischheid geven. In het gemeene leven zegt men, onzijd. dat frischt op.