Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Opeischen]

OPEISCHEN, bedr. w., gelijkvl. Van het scheidb.

[p. 702]

voorz. op en eischen: ik eischte op, heb opgeeischt. Tot de overgaaf vorderen: eene stad opeischen. Zoodra de vesting opgeeischt was. Van hier: opeisching.