[Onzuun]
ONZUUN, bijv. n. en bijw., onzuner, onzuunst. Een woord, dat in Groningen en Vriesl. in zwang is, en de beteekenis van morsig, vuil heeft. Bij Kil. onsuen. Wat het woord zuun beteekene, en of het met schoon, zon en schijnen uit eene bron vloeije, kan ik niet bepalen: het is mogelijk.