Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O(1804-1806)–P. Weiland– Auteursrechtvrij Vorige Volgende [Onverhelpelijk] ONVERHELPELIJK, bijv. n. en bijw., onverhelpelijker, onverhelpelijkst. Dat niet verholpen kan worden. Van on en verhelpelijk. Zie lijk. Vorige Volgende