Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Ontzingen]

ONTZINGEN, bedr. w., ongelijkvl. Van het onscheidb. voorz. ont en zingen: ik ontzong, heb ontzongen. Door zingen bekomen: iemand den prijs ontzingen. Ook door het zingen van straatdeuntjes iemand van zijne eer berooven. Zie ontlezen.