Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Ontspinnen]

ONTSPINNEN, bedr. w., ongelijkvl. Van het onscheidb. voorz. ont en spinnen: ik ontspon, heb ontsponnen. Dat gesponnen is, weder uit elkander trekken: het gerucht gaet, dat zij bij nacht een webbe weder ontspon. Hoogstr.