Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Ontspartelen]

ONTSPARTELEN, bedr. w., gelijkvl. Van het onscheidb. voorz. ont en spartelen: ik ontspartelde, ben, ontsparteld. Spartelend ontspringen: de gevangene snoek ontspartelde mij: Van hier: ontsparteling.