Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Ontsnoepen]

ONTSNOEPEN, bedr. w., gelijkvl. Van het onscheidb. voorz. ont en snoepen: ik ontsnoepte, heb ontsnoept. Iets lekkers ontnemen: aen de wang een zoen t'ontsnoepen. Vond.