Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Ontschagchelen]

ONTSCHAGCHELEN, ontschagcheren, bedr. w., gelijkvl. Van het onscheidb. voorz. ont en schagchelen, schagcheren: ik ontschagchelde, ontschagcherde, heb ontschagcheld, ontschagcherd. Door schagchelarij ontnemen.