Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Ontnoppen]

ONTNOPPEN, bedr. w., gelijkvl. Van het onscheidb. voorz. ont en noppen: ik ontnopte, heb ontnopt. De noppen afrukken, wegslijten: die noch niet geheel ontnopt, en op den draed gesleten is. J. de Brune.