Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Ontkuipen]

ONTKUIPEN, bedr. w., gelijkvl. Van het onscheidb. voorz. ont en kuipen: ik ontkuipte, heb ontkuipt. Door kuiperij ontnemen: hij vreest niet, dat hem 't ampt ontkuijpt werd. Lodenst.