Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Ontgrondvesten]

ONTGRONDVESTEN, bedr. w., gelijkvl. Van het onscheidb. voorz. ont en grondvesten: ik ontgrondvestte, heb ontgrondvest. Eene grondvest wegnemen: die zeer stantvaste zuijl is nu ontgrontvest. J. Vincent.