Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Ontgrijnzen]

ONTGRIJNZEN, bedr. w., gelijkvl. Van het onscheidb. voorz. ont en grijnzen: ik ontgrijnsde, heb ontgrijnsd: de grijns, het masker, afdoen: op den tijd, die met ontgrijnsde mom en veldtrompet enz. R.F., voor G. Brandts Poezy.