Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Ontflodderen]

ONTFLODDEREN, onz. w., gelijkvl. Van het on-

[p. 526]

scheidb. voorz. ont en flodderen: ik ontflodderde, ben ontflodderd. Geld. woord, flodderend ontwijken.