Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Ontborrelen]

ONTBORRELEN, onz. w., gelijkvl. Van het onscheidb. voorz. ont en borrelen: ik ontborrelde, ben ontborreld. Borrelend ontspringen: dat water, dat met bloet gemengt Godts hart ontborrelde. Vond. Van hier: ontborreling.