Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[p. 508]

[Onspoed]

ONSPOED, z.n., m., (oudt. ook vr.) des onspoeds, of van den onspoed; meerv. onspoeden, dat bij Oud. voorkomt. Geen voorspoed: door gelaatenheidt in onspoedt. Hooft. In onspoet krijgt men oogen. J. de Haes. Van on en spoed.