Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Onhandelbaar]

ONHANDELBAAR, bijv. n. en bijw., onhandelbaarder, onhandelbaarst. Hetwelk men met de hand niet

[p. 485]

bestieren kan. Oneig., met wien men niet gemakkelijk omgaan kan. Van on en handelbaar. Voorts onhandig, onhandigheid, onhandzaam: beide d'uitersten, onhantzaem om bewonen. De Deck. Een onhandzaam mensch.