[Ongeregt]
ONGEREGT, bijv. n. en bijw., ongeregter, ongeregtst. Onregtvaardig, goddeloos, en in dat gestel gegrond. Men vindt dit woord, in dien tweederlei zin, in de Overz. van den Byb. Hedendaags is ongeregtig (waarvan ongeregtigheid en ongeregtiglijk) nog in gebruik. Van on en het oude geregt.
Auteursrechtvrij