Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Ongeerfde]

ONGEERFDE, z.n., m., van den ongeërfde; meerv.

[p. 469]

ongeerfden. Iemand, die, in eene plaats, geene landerijen of vastigheden heeft. Van on en geerfde. Geldersch woord.