[Ongedwee]
ONGEDWEE, (ongedweeg) bijv. n. en bijw., ongedweeër, ongedweest (meer ongedwee, zeer - meest ongedwee). Niet gedwee, in eenen eigenlijken en oneigenlijken zin: noodzaek de ongedweege wegloopers. Overz. v. Herv. Van hier: ongedweeheid. Van on en gedwee.
Auteursrechtvrij