Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Ongeboren]

ONGEBOREN, bijv. n. en bijw., zonder trappen van vergrooting. Nog niet geboren: als hadden ze ongeboren in 's moeders lijf elkaêr den oorelog gezworen. Hoogvl. Niet wel geboren, niet van adel; ongeboortigh bij Kil.

Ne hadden die moggenste en tie beste
Enen ongheboren Jonghelinc
Niet ghegheven, om gheen dinc.

M. Stoke. Van on en geboren.