Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Onformelijk]

ONFORMELIJK, bijv. n. en bijw., onformelijker, onformelijkst. Verouderd woord in den zin van ongeschikt: so mach dese parabel niet onformelijc also verstaen worden. D.P. Enchirid. Van on en het verouderde formelijk.