Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Ondoorzigtbaar]

ONDOORZIGTBAAR, bijv. n. en bijw., ondoorzigtbaarder, ondoorzigtbaarst. Waardoor men bezwaarlijk zien kan: de sluijer moet ondoorzichtbaar zijn. A. Loosjes Van on en doorzichtbaar.