Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Ondoorworstelbaar]

ONDOORWORSTELBAAR, bijv. n. en bijw., ondoorworstelbaarder ondoorworstelbaarst. Dat door worstelen niet ontgaan kan worden: van d'ondeurworstelbaare noodt. Hooft. Van on en doorworstelbaar.