Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Ondoodelijk]

ONDOODELIJK, bijv. n. en bijw., ondoodelijker, ondoodelijkst. Dat den dood niet veroorzaakt. Doreslaer gebruikt het woord. Van on en doodelijk. Bij C. Huygens komt ondood voor onsterfelijkheid voor, bij Notk. vndotheit en vntodigi.