Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Onderwijlen]

ONDERWIJLEN, (onderwijl) bijw. van tijd. Ondertusschen: onderwijlen beging hij eenen misslag En onderwijl doorritselt Levenwekker gebloemt, en laen, en lisch. Poot. Van onder en wijl, wijle, wijlen.