Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[p. 455]

[Ondervragen]

ONDERVRAGEN, bedr. w., ongelijkvl. Van het onscheidb. voorz. onder en vragen: ik ondervroeg, heb ondervraagd (oul. ondervragen. Met afvragen onderzoeken. Van hier: ondervrager, ondervraging.