Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Ondervorst]

ONDERVORST, z.n., m., des ondervorsten, of van den ondervorst; meerv. ondervorsten. Die, elders, in naam eens vorsten handelt: als een ondervorst heimelijk aan vreemde hoven handelt. Hooft. Van onder en vorst.