Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Ondervoogd]

ONDERVOOGD, z.n., m., des ondervoogds, of van den ondervoogd; meerv. ondervoogden. Toeziende voogd, onderopziener: Sisennes, de ondervoocht in Celesyria. Doresl. Van onder en voogd. Van hier: ondervoogdij, ondervoogdijschap.