Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Ondervloeijen]

ONDERVLOEIJEN, onz. w., gelijkvl. Van het scheidb. voorz. onder en vloeijen: ik vloeide onder, ben ondergevloeid. Onder water vloeijen, door eenen watervloed overstroomd worden: ik zwijg dan, hoe Thessaelje eens ondervloeide. Poot.