Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[p. 449]

[Onderstadhouder]

ONDERSTADHOUDER (bij Hooft onderstedehouder), z.n., m., des onderstadhouders, of van den onderstadhouder; meerv. onderstadhouders. Die de plaats eens Stadhouders bekleedt. Van onder en stadhouder.