ONDERRIGT, z.n., o., des onderrigts, of van het onderrigt; zonder meerv. De handeling, waardoor men iemand onderrigt, of van hem onderrigt wordt; insgelijks de kennis, die daardoor ontstaat: iemand onderrigt geven. Onderrigt in eene taal ontvangen. Door de veel. heijt van haer onderricht. Bybelv.
Auteursrechtvrij